(အရွင္ဧသိက ေရစၾကိဳ၏ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ အပိုင္း၂၃)မွ
သူရႆတီနတ္ ကုိးကြယ္မႈ
ေရွးဦးအာရိယန္တုိ႔သည္ အိႏိၵယအေနာက္ေျမ ာက္ေဒသကုိ စိုးမုိးေနစဥ္ ယဥ္ေက်းမႈ အေတြးအျမင္သစ္ မ်ားကုိ ေဖာ္ထုတ္ၾကသည္။ ဘာသာေရး၏ အေျခခံ ျဖစ္လာမည့္ ကုိးကြယ္မႈဆုိင္ရာ စာေပမ်ားကုိ ေရးသား ျပဳစုၾကသည္။ ထုိစာေပမ်ားကုိ ေဗဒက်မ္းဟူ၍ ေခၚဆုိၾက၏။
ေဗဒက်မ္းမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ရာ ေဒသကား ဂ်မၼနား (ယမုနာ) ျဖစ္ႏွင့္ ဆတၱလက္ျမစ္ အၾကားရွိ ဆရဆြတီျမစ္ညာေဒသ ျဖစ္သည္။ ဆရဆြတီျမစ္သည္ ေရွးဦးအာရိယန္တုိ႔အတြက္ အကိ်ဳးရွိေသာ ျမစ္ျဖစ္ ၏။ အာရိယန္တုိ႔သည္ ေခတ္ဦးဓေလ့အရ မိမိတုိ႔အတြက္ အက်ိဳးျပဳေနေသာ ဆရဆြတီျမစ္ကုိလည္း ကုိးကြယ္ ရာ အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသားတုိ႔သည္ ဧရာ၀တီျမစ္ကုိ မိမိတုိ႔အား ေက်းဇူးျပဳေနေသာေၾကာင့္ အမိဧရာ၀တီ ဟု ေခၚ သကဲ့သုိ႔ အာရိယန္တုိ႔ကလည္း မိမိတုိ႔၏ ျမစ္ကုိ အမိဆရဆြတီ ဟု တင္စား၍ ေခၚဆု္ိခဲ့ၾကသည္။ ထုိမွတစ္ဆင့္ ကုိးကြယ္မႈ အသြင္ေျပာင္းလာေသာ အခါ၌လည္း ဆရဆြတီသည္ နတ္မိမယ္တစ္ဦး ျဖစ္လာ ရေလသည္။
ဟိႏၵဴတုိ႔က ဂဂၤါျမစ္ကုိ အတြတ္အျမတ္ ထားၾကသကဲ့သုိ႔ အာရိယန္တုိ႔က ဆရဆြတီျမစ္ ကုိ အေလးအျမတ္ ထား ၍ ပူေဇာ္ၾက၏။ ဆရဆြတီ ျမစ္ကမ္းနဖူး၌ ပူေဇာ္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္၍ ဂါထာ ဗႏၶတုိ႔ျဖင့္ ဖြဲ႕ဆုိပူေဇာ္ျခင္း ၊ ေတးသီခ်င္းမ်ား သီကုံးရြတ္ဆုိျခင္း၊ လုိရာဆုကုိ ေတာင္းျခင္းစေသာ အခမ္းအနားမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ၾကသည္။
ေ၀ဒေခတ္ ေရာက္လွ်င္ ဆရဆြတီနတ္သမီးကု ျမစ္နတ္သမီးအျဖစ္သာ မကဘဲ ႏႈတ္ကုိ ေစာင့္ေသာ နတ္သမီး၊ ပီယ၀ါစာ စကားကုိ ေျပာဆုိတတ္ေသာ နတ္သမီးအျဖစ္ ယုံၾကည္လာၾက ျပန္သည္။
ဆရဆြတီနတ္သမီး တန္ခုိးႀကီးလာသျဖင့္ ယင္းနတ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ တန္ခုိးကုိ ဖြဲ႕ဆုိသည့္ စာေပမ်ား အေျမာက္အျမား ရွိလာသည္။ တန္ခုိးအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ျမႇင့္တင္ ဖြဲ႕ဆုိၾကသည္။
ရိဂ္ေ၀ဒက်မ္း၌ ဆရဆြတီနတ္သမီးသည္ ေန လ သမုဒၵရာႏွင့္ ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး ကုိ ေစာင့္ၾကပ္သူ ျဖစ္ သည္။ သူ႕အား ကုိးကြယ္သူတုိ႔ကုိ ဆင္းရဲကင္းေအာင္ ျပဳသည္။ ခ်မ္းသာသြား ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္သည္။ ပညာဟူသမွ်ကုိ အစုိးရသူ ျဖစ္သည္။ အပူေဇာ္ခံသူ နတ္မ်ားတြင္ အျမတ္ဆုံး ျဖစ္သည္။ သတၱ၀ါ မွန္သမွ်ကု္ိ အၿမဲေစာင့္ၾကပ္ေနသျဖင့္ နတ္တုိင္းက ေလးစားရသူ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိ၏။
ဆရဆြတီနတ္သမီး ကုိးကြယ္မႈသည္ ေနာင္အခါတြင္ ဟိႏၵဴဘာသာတြင္းသုိ႔ ၀င္ေရာက္ လာသည္။ ဟိႏၵဴတုိ႔၏ လက္ထဲသုိ႔ ေရာက္လာေသာအခါ တန္ခုိးသစ္မ်ားက ဖန္တီးေပးၾကျပန္သည္။
နတ္သမီးသည္ ႏႈတ္ထြက္စကားကုိသာ မကဘဲ အတတ္ပညာအားလုံးကုိ ေစာင့္ၾကပ္ေသာ နတ္သမီး၊ တူရိယာ၊ ကဗ်ာႏွင့္ စာေပပညာကုိ အစုိးရသူ၊ သကၠတဘာသာကုိ တီထြင္သူ နတ္သမီး ဟူ၍ ယုံၾကည္ လာၾကျပန္သည္။ ယုံၾကည္မႈ တုိးမ်ားလာသေလာက ကုိးကြယ္သူတုိ႔လည္း မ်ားျပားလာသည္။ ႐ုပ္တု ႐ုပ္ပြားမ်ား ထုလုပ္ကုိးကြယ္လွ်င္ လုိရာသိဒိၶ ၿပီးေျမာက္မည္ဟု အထင္ရွိ၍ ႐ုပ္တုမ်ား ထုပ္လုပ္၍ ကုိးကြယ္ခဲ့ ၾကေလသည္။
ဆရဆြတီကုိးကြယ္မႈသည္ ေနာင္အခါတြင္ ဗုဒၶဘာသာ အတြင္းသုိ႔လည္း ေရာက္ရွိလာသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔က ပါဠိဘာသာျဖင့္ သူရႆတီ ဟု ေခၚၾကသည္။
ဗုဒၶဘာသာ ထဲသုိ႔ သူရႆတီကုိးကြယ္မ ေ၀ဒနေရာက္ရွိလာေသာအခါ၌ သူရႆတီေဒ၀ီမယ္သည္ ပိဋကတ္ ၃-ပုံကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ နတ္သမီးဟူ၍ တန္ခုိးသစ္တစ္မ်ိဳးကုိ တုိး၍ ဖန္တီးေပး ၾကျပန္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ နတ္႐ုပ္ပုံကုိ ထုလုပ္ၾကရာတြင္ လက္ထဲ၌ ပိဋကတ္စာအုပ္မ်ာ းကုိ ကုိင္ေဆာင္၍ ထုလုပ္ၾက သည္။
သူရႆတီသည္ ေ၀ဒေခတ္မွ ဟိႏၵဴေခတ္၊ ဗုဒၶဘာသာေခတ္အထိ တန္ခုိးႀကီးေသာ၊ ဂုဏ္ႀကီးေသာ နတ္မိမယ္တစ္ဦး ျဖစ္ေနသည္။ ေလာက၌ ဂုဏ္ႀကီးသူတုိ႔ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ ရလွ်င္ ဂုဏ္ယူ၍ ေျပာၾက သကဲ့သုိ႔ ဂုဏ္ႀကီးေသာ သူရႆတီႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးစပ္၍ ဂုဏ္ယူခဲ့ၾကေသာ စာေပမ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာ သည္။ သူရႆတီႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးစပ္ေသာ ပုံျပင္ဇာတ္လမ္း တုိ႔ကုိ တီထြင္ေရးသားၾကသည္။
သူရႆတီမယ္ေတာ္သည္ မဟာမုနိရေသ့ႀကီးႏွင့္ သမုဒၵနတ္မိဖုရားတုိ႔က ေမြးဖြားထား ေၾကာင္း၊ ပထမတြင္ သမုဒၵရာ၌ ေနၿပီး ေနာက္ပုိင္းတြင္ သမုဒၵရာမွ တစ္ဆင့္ ဟိမ၀ႏၲာေတာင္ထြတ ္တစ္ခုျဖစ္သည့္ ေကလာသေတာင္ သုိ႔ ဟသၤာယာဥ္ကုိ စီး၍ ေျပာင္းေရႊ႕သြားေၾကာင္း၊ ဟသၤာယာဥ္ စီးသြားစဥ္ သူ႕ကုိယ္မွ က်လာေသာ ေရစက္ ေရေပါက္မ်ားမွာ ျမစ္တစ္ျမစ္ ျဖစ္သြားေၾကာင္း၊ ထုိျမစ္ကုိ သူရႆတီျမစ္ဟု ေခၚေၾကာင္း၊ ေရးသားျပၾကသည္။
ဤဇာတ္လမ္းမွာ ရေသ့တုိ႔လက္ရာ ပုံျပင္စာ ဟု ဆုိႏုိင္သည္။ ရေသ့တုိ႔သည္ သူရႆတီကုိ ေမြးထုတ္ ခဲ့ေသာ ဖခင္အျဖစ္ ေဆြမ်ိဳးစပ္ထားခ ဲ့သည္။
ျဗာဟၼဏပူရာဏ္က်မ္းတြင္မူ ျဗဟၼာႀကီးသည္ မိမိကုိယ္မွ စင္ၾကယ္သာ ေသြးျဖင့္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကုိ ဖန္ဆင္းခဲ့သည္။ ထုိအမ်ိဳးသမီးမွာ သူရႆတီပင္ ျဖစ္သည္။ သူရႆတီသည္ အစပုိင္းက ျဗဟၼာႀကီး၏ သမီးျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္ပုိင္းတြင္ ျဗဟၼာႀကီးကပင္ ျပန္လည္သိမ္းပုိ က္လုိက္ေသာေၾကာင့္ ျဗဟၼာ့ဇနီး ျဖစ္သြားျပန္သည္။
ဟိႏၵဴတုိ႔သည္ သူရႆတီကုိ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေဆြအမ်ိဳးစပ္ကာ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားခဲ့ၾကေလသည္။
ဟိႏၵဴတုိ႔ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈျဖစ္ေသာ သူရႆတီကုိးကြယ္မႈသည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ နီေပါႏုိင္ငံ၌လည္း ယုံၾကည္ကုိးကြယ္လ်က္ ရွိၾက၏။ နီေပါတြင္ ႏွစ္စဥ္ သူရႆတီနတ္သမီးအား ပူေဇာ္သည့္ ပြဲေတာ္ရက္ကုိ တစ္ရက္ သတ္္မွတ္ထားသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသားတုိ႔သည္လည္း သူရႆတီကုိးကြယ္မႈကုိ ဟိႏၵဴတုိ႔ ယုံၾကည္သည့္အတုိင္း ပင္ မိတၱဴကူး၍ လက္ခံ ယုံၾကည္ၾကသည္။ ပုံေတာ္ ပုံ႐ုပ္မ်ား ထုလုပ္ ႐ုိက္ႏွိပ္၍ ကုိးကြယ္ၾကသည္။ ဂုဏ္ပုဒ္ဂါထာ အျဖာျဖာတုိ႔ျဖင့္ ရြတ္ပြားပူေဇာ္ၾကသည္။ သူရႆတီကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတုိ႔က အတြင္း ၃၇-မင္းေခၚ နတ္စာရင္း၌ ထည့္သြင္းထားၾကသည္။
ျမစ္တစ္ျမစ္၏ နာမည္ကုိ နတ္အသြင္ ယုံမွတ္၍ ဆည္းကပ္ ကုိးကြယ္လာၾကရာမ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကား လာေသာ သူရႆတီနတ္သမီး၏ ႐ုပ္ပုံလႊာမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္ရွိ အခ်ိဳ႕အိမ္မ်ား၌ တန္ခုိးထြားကာ ၀င့္ၾကြားေနေလသည္။
No comments:
Post a Comment