Thursday, September 21, 2017

တံခြန္တိုင္ႏွင့္ ဟသၤာရုပ္တို႕၏ အဓိပၸာယ္

▬▬▬▬
"ေစတီေတာ္ မ်ား မွာ တည္ထားေလ့ရွိတဲ႔
တံခြန္တိုင္ နဲ႔ ဟသၤာရုပ္ တို႔ရဲ႕ အဓိပၸါယ္"
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
မိမိတို႔ "ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ"ဆိုတာ ယဥ္ေက်းမႈသုခုမအလင္းေတြ ထည္ဝါခဲ့ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိၿပီး ျဖစ္ၾကပါလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္
ေခတ္သစ္မွာ အခ်ိဳ႕အရာေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မရွင္းမလင္း႐ုံမက ေယာင္ဝါးဝါးေတြ ျဖစ္လို႔ ေနၾကပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ
"တံခြန္တိုင္"ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျပရရင္-
"တံခြန္တိုင္"လို႔ ေခၚရျခင္းက-
ဘုရား ပုထိုး ေစတီေတာ္ေတြရဲ႕အနီးမွာ တိုင္ေတြ စိုက္ထူထားတတ္ၾကပါတယ္။
အဲဒီတိုင္ေတြရဲ႕ ထိပ္ဖ်ားမွာ "တံခြန္"ေတြကို လႊင့္ထူထားၾကလို႔ "တံခြန္တိုင္"လို႔ ေခၚပါတယ္။
"တံခြန္"ဆိုတာ -
ေရွးအခါက
-ယာဥ္ရထားေတြ
-အေဆာက္အဦေတြမွာ ထင္ရွားေပၚလြင္ေအာင္ တင့္တယ္ေအာင္ လႊင့္ထူေလ့ရွိၾကတဲ့ "အလံ"ကို "တံခြန္"လို႔ ေခၚျခင္းပါ။
-တံခြန္လုံး
-တံခြန္ျပား
-တံခြန္ကုကၠား စသျဖင့္ မ်ားစြာရွိၾကေပမယ့္
"တံခြန္တိုင္"မွာ တပ္ဆင္ေလ့ရွိတဲ့ "တံခြန္"ေတြကေတာ့ "လုံးဝန္းၿပီး ရွည္ေျမာေျမာသ႑ာန္ရွိကာ ဝါးနဲ႔ ရက္လုပ္ထားတဲ့ တံခြန္"ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
"ဝါး"ကို အေခြလိုက္ျပဳကာ အေပၚကေန "စကၠဴ"ကပ္ၿပီး စကၠဴေပၚမွာ "ဗုဒၶဝင္ျဖစ္စဥ္ေတြ ဗုဒၶမုခပါဌ္ဓမၼ"ေတြကို ေရးသားထားၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္
ယခုအခါမွာေတာ့ "တံခြန္တိုင္"ေတြမွာ ခ်ိတ္ဆြဲတင္ရမယ့္ "တံခြန္"ေတြ မေတြ႕ရသေလာက္ ရွားပါးေနၿပီလို႔ သုေတသီတို႔က ဆိုၾကပါတယ္။
ေရွးက "တံခြန္တိုင္"ကို "သစ္ေတြ ,ဝါးေတြ"နဲ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ေႏွာင္းခတ္မွာ "အု႒္,အဂၤေတ"ေတြနဲ႔သာ ျပဳလုပ္ၾကပါေတာ့တယ္။
"တံခြန္တိုင္"ဆိုတာ
တိုင္ျမင့္ျမင့္ထူကာ အေဝးကေန ျမင္ႏိုင္ေအာင္
"တံခြန္လုံး ,တံခြန္ျပား"ေတြ ခ်ိတ္ဆြဲထားၾကၿပီး -
“ဒီေနရာမွာ
ဘုရား ပုထိုး ေစတီ ရွိတယ္။
လာေရာက္ ဖူးေျမႇာ္ပူေဇာ္ၾကပါ”
-ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္အဓိပၸာယ္နဲ႔ စိုက္ထူထားတဲ့အရာလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။
"တံခြန္တိုင္"ထိပ္မွာ ထုလုပ္ထားတဲ့ "ဟသၤာ႐ုပ္ပုံ"ကို ရႈၾကည့္ရင္ေတာ့-
“ေသျခင္းတရား ဟာ လ်င္ျမန္လြန္းလွပါတယ္။
မေသရာဆီ သြားဖို႔
မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့မဆဘဲ
ဒါန -သီလ -ဘာဝနာမ်ား ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကဖို႔ရန္ ဒီေနရာဆီ လာၾကပါ။
ဒီေနရာမွာ
မေသရာဆီ ပို႔ေပးမယ့္ ဘုရား ေစတီေတာ္
တရားေတာ္ေတြ ရွိပါတယ္” -လို႔ ဖိတ္ေခၚခ်င္လို႔ "တံခြန္တိုင္"ကို ထူထားၾကတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ဘာကို ေထာက္ဆၿပီး သိရလဲဆိုရင္
"ဇဝနဟံသဇာတ္ေတာ္"ကို ေထာက္ဆၿပီး သိရပါတယ္။
"တံခြန္တိုင္နဲ႔ ဟသၤာ"
--------------------------
"ျမတ္စြာဘုရားရွင္"ဟာ "အေလာင္းေတာ္ ဘ၀"က "ဇ၀န"မည္တဲ့ "ဟသၤာမင္း" ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဟသၤာ ေပါင္း ကိုးေသာင္း အၿခံအရံ ရွိပါတယ္။ သူ႔မွာ ညီငယ္ ဟသၤာႏွစ္ေကာင္လဲ ရွိၿပီး "စိတၱကုဋ္ေတာင္"မွာ ေနထုိင္ၾကပါတယ္။
တစ္ေန႔မွာ ညီငယ္မ်ားက "ေန"နဲ႔အၿပိဳင္ ပ်ံသန္းလိုတာေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕အစ္ကို "ဟသၤာမင္း"ဆီမွာ ခြင့္ေတာင္းပါတယ္။ ညီငယ္မ်ား လမ္းခရီးမွာ ဒုကၡေရာက္ႏိုင္တာကို သိတဲ့အတြက္ ခြင့္မျပဳခဲ့ဘူး။
ညီငယ္ (၂)ေကာင္ဟာ အစ္ကိုရဲ႕စကားကို နားမေထာင္ဘဲ ေနနဲ႔ၿပိဳင္ဖို႔အတြက္ "ေန"မထြက္မီကတည္းက "ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ထိပ္"ကေန သြားေစာင့္ေနပါတယ္။ "ေန"ထြက္တာနဲ႔ "ေန"နဲ႔အၿပိဳင္ ပ်ံသန္းၾကပါတယ္။
လမ္းခရီးမွာ "ေန"ရဲ႕အရွိန္ေၾကာင့္ "အငယ္ဆံုးေကာင္"ရဲ႕အေတာင္မွာ မီးစြဲေလာင္ပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းကို "ဟသၤာမင္း" ၾကားသိတဲ့အခါ လ်င္ျမန္တဲ့အဟုန္နဲ႔ပ်ံလာကာ "ညီငယ္"ကို ကယ္ၿပီး "စိတၱကုဋ္ေတာင္"ကို ပို႔ေပးခဲ့ပါတယ္။
မြန္းတည့္အခ်ိန္ေရာက္တဲ့အခါ
"အႀကီးေကာင္"ဆက္လက္ၿပီး မပ်ံႏုိင္ေတာ့တဲ့အတြက္ "စိတၱကုဋ္ေတာင္"ကို ပို႔ေပးခဲ့ရျပန္တယ္။
"ဟသၤာမင္း"က သူလဲ "ေန"နဲ႔အၿပိဳင္ပ်ံသန္းၿပီး သူ႔ရဲ႕အဟုန္ကို စမ္းသပ္ခဲ့ပါတယ္။
အက်ဳိးမရွိေၾကာင္း ျမင္ရတဲ့အခါ အဲဒီလိုပ်ံသန္းျခင္းကို ရပ္နားၿပီး "ဗာရာဏသီၿမိဳ႕"ကို ပ်ံလာခဲ့ပါတယ္။
"ဟသၤာမင္း"ရဲ႕အရိပ္ဟာ "ဗာရာဏသီၿမိဳ႕"တစ္ခုလုံးကို လြမ္းမိုးသြားပါတယ္။
ဒီလို ထူးဆန္းတဲ့အေၾကာင္းအရာကို "ဗာရာဏသီမင္း"က သူ႔နန္းေတာ္ထဲ ေရာက္လာတဲ့ "ဟသၤာမင္း"ကို ေမးတဲ့အခါ -
-သူဟာ "ေနနဲ႔အတူ ပ်ံသန္းႏုိင္ခဲ့တယ္"ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။
"မင္းႀကီး"က -
-"ဟသၤာမင္းရဲ႕ အဲဒီအဟုန္ကို ျမင္ခ်င္တယ္"လို႔ ေျပာတဲ့အခါ "ဘုရားအေလာင္းဟသၤာမင္း"က -ေနနဲ႔အဟုန္မၿပိဳင္ဘဲ
-အဟုန္တူတဲ့ ေလးသည္ေတာ္ ေလးေယာက္ကို ေခၚၿပီး ေက်ာျခင္းကပ္ရပ္ေစကာ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကို ျမား တစ္စင္းစီ ပစ္လြတ္ေစခဲ့ပါတယ္။
"ခ်ဴလုံး" ဆြဲထားတဲ့"ဟသၤာမင္း"က လ်င္ျမန္တဲ့အဟုန္နဲ႔ "ျမားေလးစင္း"ကို ဖမ္းယူကာ ေလးသမားမ်ားရဲ႕ အနီး ခ်ထားခဲ့ၿပီးမွ "တုိင္ထိပ္"မွာ ရပ္နားေနလိုက္ပါတယ္။ လ်င္ျမန္လြန္းတဲ့အတြက္ "ဟသၤာမင္း"ကို မျမင္ရဘဲ ခ်ဴသံသာ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။
"မင္းႀကီး"က -
"ဒီထက္ျမန္တဲ့အဟုန္ ရွိပါဦးမလား"-လို႔ ေမးတဲ့အခါ -
"ဘုရားအေလာင္းေတာ္"က
"ဒီအဟုန္ထက္
အဆတစ္ရာ,အဆတစ္ေထာင္,အဆတစ္သိန္း မက ျမန္တဲ့ အရာရွိပါတယ္။
အဲဒါကေတာ့
"ေသျခင္းတရား"ပါပဲ"
-လို႔ ေျပာလုိက္တဲ့အခါ
"မင္းႀကီး"ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္သြားပါတယ္။
"ဟသၤာမင္း"က "မင္းႀကီး"ကို တရားေဟာၿပီး သက္သာရာ ရေစခဲ့ပါတယ္။
အထက္ပါ "ဇဝနဟံသဇာတ္ေတာ္"ကို ၾကည့္ရႈၿပီး ဆိုလိုခ်က္ သေဘာအဓိပၸာယ္ ေပၚလြင္ေလာက္ၿပီလို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။
"ဟသၤာမင္း"ရဲ႕ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ "ပါရမီ စရိယ"ဇာတ္မ်ားစြာမွေန ေႏွာင္းလူေတြ-
-အသိရေအာင္
-သဒၶါေပါက္ေအာင္
-ဖူးေျမႇာ္တတ္ေအာင္
-အမွတ္တရရွိေအာင္ ထုလုပ္ထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
"သိၾကား႐ုပ္နဲ႔ နတ္မင္းႀကီးေလးပါး"
---------------------------------------
ျမင္ေတြ႕ေနရတဲ့ "တံခြန္တိုင္"ေတြကို ေလ့လာၾကည့္ရင္
-ျမင့္မားေျဖာင့္တန္းရွည္လ်ားတဲ့ "အု႒္တိုင္"နဲ႔
-အဲဒီ"အု႒္တိုင္"ရဲ႕ေျခရင္းမွာ "ပလႅင္ခုံ" ရွိပါတယ္။
အဲဒီ"ပလႅင္ခုံ"ေပၚမွာ "ဗဟိုတိုင္"ကိုပတ္ရံၿပီး "နတ္႐ုပ္,သိၾကား႐ုပ္ ,ျဗဟၼာ႐ုပ္"ေတြ ျခယ္လွယ္ဆင္သေလ့ ရွိၾကပါတယ္။
တိုင္ရဲ႕ထိပ္မွာေတာ့ "ဟသၤာ"-သာမက
-ကရဝိက္
-ဂဠဳန္
-ျပာႆႆ ဒ္ ေစတီ စသည္ကို တင္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။
ေရွးကေတာ့
"တံခြန္တိုင္"ဆိုရင္ -
အေျခမွာ "သိၾကား႐ုပ္"ပါမွ အဂၤါစုံတယ္လို႔ မွတ္ယူၾကၿပီး "သိၾကား႐ုပ္"ကို မပါမျဖစ္ေလးနက္တဲ့ အဓိပၸာယ္ေတြနဲ႔ ထည့္ေပးၾကျခင္းပါ။
ထုလုပ္ေလ့ရွိတဲ့ "သိၾကား႐ုပ္ရဲ႕ ဟန္"ေတြကလည္း
(၁)သိၾကားမင္း ခ႐ုသင္းကိုင္ေနဟန္
(၂) ရွိခိုးေနဟန္
(၃) သံတုတ္(ဝရဇိန္)လက္နက္ကိုင္ေနဟန္
(၄) ေစာင္းပိုက္ေနဟန္-ဆိုၿပီး "ေလးမ်ိဳးေလးစား" နဲ႔ ဟန္အသီးသီးမွာ အထိမ္းအမွတ္ေတြ အသီးအသီး ရွိၾကပါတယ္။
၁)သိၾကားမင္း ခ႐ုသင္းကိုင္ေနဟန္
"ျမတ္စြာဘုရား" ပြင့္ေတာ္မူစဥ္က -
-"သိၾကားမင္း"ဟာ "ခ႐ုသင္းမႈတ္ၿပီး ပူေဇာ္"ခဲ့တာကို လူေတြ အမွတ္ရၾကေစဖို႔ "သိၾကားမင္း ခ႐ုသင္းကိုင္ေနဟန္"ကို ထုလုပ္ေပးၾကျခင္းပါ။
၂) သိၾကားမင္းရွိခိုးေနဟန္
ေနာက္ -
-"သိၾကားမင္း ရွိခိုးေနဟန္"ကို "မဂၤလာတရား ေဟာၾကားေပးဖို႔ရန္ သိၾကားမင္း ရွိခိုးၿပီး ေတာင္းပန္"ေနတာကို ရည္ရြယ္ၿပီး ထုလုပ္ေပးၾကျခင္းပါ။
၃) သံတုတ္(ဝရဇိန္)လက္နက္ကိုင္ေနဟန္
ေနာက္တစ္မ်ိဳး
-"သံတုတ္(ဝရဇိန္)လက္နက္ ကိုင္ေနဟန္ကိုေတာ့ -
"ဘုရားရွင္"ကို "အေမးပုစၧာ"ေတြ လာေမးတဲ့ "အမၺ႒လုလင္"ဟာ
"ဘုရားရွင"္က ေမးေနတာကို "အေျဖမေပး"ဘဲ ေပေတေနတာကို -
"ဝရဇိန္လက္နက္ပိုင္ရွင္ သိၾကားမင္း"သိလို႔ ပူျပင္းေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ "သံတူ(သံတုတ္)ကို ကိုင္ၿပီး တကယ္သတ္ေတာ့မယ့္ဟန္" ႀကိမ္းဝါးခဲ့တာကို ရည္ေမွ်ာ္ၿပီး ထုလုပ္ေပးၾကျခင္းပါ။
၄) ေစာင္းပိုက္ေနဟန္-
ေနာက္ဆုံးတစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ "ေစာင္းပိုက္ေနဟန္"ကိုေတာ့
-"ပဥၥသိခၤနတ္သား"က "ျမတ္စြာဘုရား"ကို "သိၾကားမင္း"ကိုယ္စား ဂါထာေတြနဲ႔ "ေစာင္းညႇင္းေဆာင္ကာ ေလွ်ာက္ထား"ခဲ့တာကို ရည္မွတ္ၿပီး ထုလုပ္ေပးၾကျခင္းပါ။
ဒီအေၾကာင္းအရာေတြကို မုံတိုင္ပင္ဆရာေတာ္ရဲ႕ “သုံးပုံတံခ်ဴက်မ္း”မွာ လကၤာေတြနဲ႔ မွတ္တမ္းျပထားပါတယ္။
အခ်ိဳ႕ "တံခြန္တိုင္"အေျခေတြမွာေတာ့
-"သိၾကား႐ုပ္"ေတြအစား -
"စတုေလာကပါလ နတ္မင္းႀကီးေလးပါး"တို႔ရဲ႕ ပုံေတြကို ထုလုပ္ထားၾကပါတယ္။
ဒါကလည္း အရမ္းကာေရာေတာ့ မဟုတ္ၾကပါဘူး။
"ဥပုသ္ေန႔"ေတြမွာ -
-ရတနာသုံးပါးကို ဆည္းကပ္သူ,
-မဆည္းကပ္သူ၊
-သီလေစာင့္သူ,
-မေစာင့္သူ၊
-မိဘလုပ္ေကြ်းသူ,
-မေကြ်းသူ စတဲ့လူေတြကို
အဲဒီ"နတ္မင္းႀကီး"ေတြနဲ႔ "နတ္မင္းႀကီး"ေတြရဲ႕ "အေစအပါးနတ္"ေတြက စာရင္းေကာက္ယူၿပီး "ပဥၥသိခၤနတ္သား"ကတစ္ဆင့္ -"မာတလိ,"
"မာတလိ"ကတဆင့္ "သိၾကားမင္း"ဆီ အပ္ၾကပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းကို လူေတြ သတိရၾကကာ- -ရတနာသုံးပါး ဆည္းကပ္ၾကဖို႔
-သီလေစာင့္ထိန္းၾကဖို႔
-မိဘလုပ္ေကြ်းၾကဖို႔
လူေတြကို သတိေပးတဲ့ဟန္နဲ႔ ထုလုပ္ေပးၾကျခင္းပါ။
အခ်ိဳ႕က
"သိၾကားမင္း"ရဲ႕
-ရွိခိုးေနဟန္,
-ခ႐ုသင္းကိုင္ေနဟန္,
-ေစာင္းကိုင္ေနဟန္,
-သံတူကိုင္ေနဟန္ "႐ုပ္တုေလးခု"ကို ၾကည့္ၿပီး
"နတ္မင္းႀကီးေလးပါး"နဲ႔ မွားတတ္ၾကပါတယ္။
ဒီေလာက္ဆို
"တံခြန္တိုင္"နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သိသင့္သေလာက္ သိၾကၿပီ လို႔ ယူဆပါတယ္။

မွီခိုရာက်မ္းကိုး-
(၁။ပိဋကေတာ္မ်ား
၂။ပခုကၠဴစာေပဆု သုေတသနစာေပဆုရ
ေမာင္ယဥ္လွိဳင္း၏ ေဆာင္းပါး
၂။"အရွင္ေခမိႏၵ(တိပိဋက နိကာယ)"၏
"တံခြန္တိုင္ရဲ႕အဓိပၸါယ္")
ခ်မ္းသာ ၾကပါေစ၊ ေအးၿငိမ္း ၾကပါေစ၊
သံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ..လြတ္ေျမာက္ ႏိုင္ၾကပါေစ။
ဘ၀တု သဗၺမဂၤလံ

Wednesday, September 20, 2017

ျမန္မာ့ဓားအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ

ဓားအမ်ိဳးမ်ိဳး
✏ ✏ ✏ ✏
ဓါး၏လ်ိဴ႕႕ဝွက္ခ်က္ ဆိုတဲ႕ ေဆာင္းပါးရွည္ကို
အခန္း ေတြနဲ႕ခြဲျပီးတင္ေပးေနပါတယ္ အခုတင္ေပးမွာက ဓါးေတြရဲ႕အက်ဥ္းခ်ံဴးးေလးပါ
ဓားမ၊ ဓားႏွီး၊ ဓားခြၽန္၊ ဓားကုပ္၊ ဓားရွည္၊ ဓားျမႇောင္၊ ဓားမရွည္၊ ဓားပါး၊ ဓားေပါက္၊ ဓားေကာက္၊ ဓားေမာက္၊ ဓားတို၊ ဓားဝိုင္း၊ ဓားခင္း၊ တုတ္ဓား၊ ဓားစဥ္း၊ ဓားေစာင္း၊ ဓားေကာ့၊ ဓားခ်ိဳင့္၊ ဓားကိုက္၊ ငွက္ႀကီးေတာင္ဓား
တနည္းအားျဖင့္ ခြဲျခားရေသာ္-
စလူဖူးဓား၊ ေလးကင္းဓား၊ ငွက္ႀကီးေတာင္ဓား၊ ခါးပတ္ဓား၊ ဓားျမႇောင္၊ ကိုင္းခုတ္ဓား၊ ဓားမဦးခြၽန္၊ ဓားခြၽန္
---------------------------------
သန္လ်က္(၂)မ်ိဳး
အသြားတစ္ဖက္သာရွိၿပီး ဦးဖ်ားေကာ့ေသာ သန္လ်က္မ်ိဳး
အသြားႏွစ္ဖက္ရွိၿပီး အစဥ္အတိုင္း ဦးဖ်ားသြယ္သြားေသာ သန္လ်က္မ်ိဳး
------------------------------------
ျမန္မာ့ ထီးသုံးနန္းသုံးဓားမ်ား
(၁) ဓားနက္ေက်ာက္စီဓား
(၂) မွန္ကူဓား
(၃) ခိုနန္းဓား
(၄) စက္ဝန္းဓား
(၅) နန္းပုံဓား (ပုံနန္းဓား)
၎တို႔တြင္ ဓားနက္ေက်ာက္စီဓားမွာ အဆင့္အျမင့္ဆုံးျဖစ္သည္။ ၎ဓားကို ဝိနိစ္ဆိယ အမတ္ႀကီး၊ ေတာင္နန္းစံ ေဒဝီ မိဖုရားႀကီး (မိဖုရားေခါင္ႀကီး)၊ အိမ္ေရွ႕ဥပရာဇာ မင္းသားႏွင့္ ေ႐ႊနန္းရွင္ မင္းတရားႀကီးတို႔သာ ကိုင္ေဆာင္ရေလသည္။
က်န္ေသာဓား(၄)လက္ကို ဝင္းမႉးႀကီး(၄)ေယာက္အား အပ္ႏွင္း ကိုင္ေဆာင္ေစသည္။
ျမန္မာမင္းတို႔သည္ ဓားမႉး၊ ဓားၾကပ္ဝန္မ်ား ခန႔္ထားလ်က္ ဓားကို အဆင့္အတန္း ရာထူးအလိုက္ ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူေလ့ရွိ သည္။ ျမန္မာဘုရင္မ်ားသည္ ဓားကို အေဆာင္အေယာင္အခမ္းအနားျဖင့္ အပ္ႏွင္းေလ့ရွိေၾကာင္းကို ဆင္ျဖဴရွင္လက္ ထက္က ဝန္ေထာက္ေတာ္ ေနာ္ရထာ
ေရးသားထားေသာ ရတုထဲတြင္ “ ေ႐ႊရည္ေတာ္ေမွာက္၊ ယခုေရာက္သည္၊ အံ့ေလာက္ျမင္ရာ၊ ဓားစၾကာ၏၊ ၾသဘာတိတ္ေကာင္း၊ နိမိတ္ေၾကာင္းမူ၊ တေသာင္းျမန္ေဘာင္၊ ဇမၺဴေတာင္ဝယ္၊ ျဖဴေရာင္ျဖန႔္ဆိုင္၊ ျဖတ္နိုင္ေခ်ာင္းၿငိမ္း၊ ေစထိန္းသိမ္း၍ …” ဟု စပ္ဆိုထားသျဖင့္ ဓားစၾကာေပးႏွင္းေသာ အခမ္းအနား ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရေပသည္။
-------------------------------------
ျမန္မာရာဇဝင္ထဲမွ ထင္ရွားေသာ ဓားမ်ား
ပန္းပဲေမာင္တင့္တယ္၏ အသြားလက္ရွစ္သစ္ရွိေသာ ဓား၊ ေမာင္ေပါက္က်ိဳင္း၏ တ႐ုတ္ေျခာက္ေယာက္ မ၍ မႂကြေသာ နဂါးနိုင္ဓား၊ ဒြတၳေပါင္မင္းႀကီး၏ ႏြားလည္ပင္းကို အကြင္းလိုက္ျပတ္က်ေအာင္ထက္ေသာဓား၊ က်န္စစ္သားမင္းႀကီး၏ အိႏၵိယသားတို႔ အလြန္တရာ ထိတ္လန႔္ ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာ စၾကာဓား၊ အသခၤယာေစာယြမ္း၏ ဆင္လည္ပင္းျပတ္က်ေအာင္ ထက္ေသာ ဓား၊ ဘုရင္မင္းေခါင္၏ ႏွစ္မိုက္အထုရွိ ေငြတုံးကို ပိုင္းျဖတ္နိုင္ေအာင္ ထက္ေသာ ဓား၊ မိုးညွင္းမင္းတရားႀကီး၏ ယမေနပင္ေစာင့္နတ္ႀကီး ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာ နရဏီေ႐ႊဓား၊ ေျမာင္းျမစားေလာက္ဖ်ား၏ သား မပစ္ႏြယ္၏ ေက်ာက္ထု သံေတာင္ကို ခုတ္ျဖတ္နိုင္သည့္ဓား၊ ေ႐ႊနန္းေၾကာ့ရွင္၏ ယိမ္းႏြဲ႕ပါးဓား တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။
ယိမ္းႏြဲ႕ပါးဓားကို နန္းစဥ္ဓား၊ မင္းစဥ္လက္သုံးေတာ္ဓား အျဖစ္ အသုံးျပဳလာခဲ့ရာ သီေပါမင္းလက္ထက္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္သည္။ သီေပါမင္း ရတနာဂီရိသို႔ ပါေတာ္မူခါနီး၌ အဂၤလိပ္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ကို အေတြ႕ခံရာ ဤ ယိမ္းႏြဲ႕ပါးဓားကို ကိုင္စြဲလ်က္ အေတြ႕ခံခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
----------------------------------------------
ဓားလုပ္နည္း တစ္မ်ိဳး
ဓားအရင္းမွ အဖ်ားထိ ဓားသြားအရွည္ကို ကိုင္ေဆာင္သူ၏ လက္သစ္ျဖင့္တိုင္းတာ။ (အၾကမ္းဖ်ဥ္းအားျဖင့္ ဆိုရေသာ္ ၁ လက္သစ္ = ၃/၄ လက္မ ရွိသည္။) တိုင္း၍ရေသာ အတိုင္း လက္သစ္အေရအတြက္ကို ေမြးနံသခ်ၤာျဖင့္ ေပါင္း။ ေပါင္းရေသာ ရလဒ္ကို ရန္သူမ်ိဳး(၅)ပါး ႏွင့္ျမႇောက္။ အ႒ဝိဇယ… ေအာင္ျခင္း (၈)ပါးျဖစ္ေသာ (၈)ျဖင့္ စား။
ဥပမာ- ဓားအရွည္ (လက္သစ္)…... ၃၀
စေနေမြးနံသခ်ၤာ …………………+ ၇
----------------------------------------------
…………………………………………… ၃၇
ရန္သူမ်ိဳး (၅)ပါး ……………….. x ၅
_______________________________
…………………………………………… ၁၈၅
ေအာင္ျခင္း(၈)ပါးျဖင့္ စား …………… ÷ ၈
-----------------------------------------------
အႂကြင္း ………………………………….. ၁
အဆိုပါအႂကြင္းတို႔သည္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါအတိုင္း အက်ိဳး/အျပစ္မ်ား သက္ေရာက္ေစသည္ဟု ဆိုပါသည္။
(၁)ႂကြင္း ……… အိုသည္အထိ ခ်မ္းသာအံ့။
(၂)ႂကြင္း……….. မေကာင္း
(၃)ႂကြင္း……. ရန္ေအာင္အံ့။
(၄)ႂကြင္း ……. အသုံးမျပဳေကာင္း။
(၅)ႂကြင္း ……. ဥစၥာစီးပြားပ်က္အံ့။
(၆)ႂကြင္း …….. ႀကံစည္သမွ် မေအာင္ျမင္။
(၇)ႂကြင္း ……. စုတ္၊လာဘ္ အဝင္မ်ားအံ့။
(ဝ)ႂကြင္း ….. မင္းျဖစ္အံ့၊ ရာထူးတက္အံ့။
--------------- ဓားလုပ္နည္း လကၤာ --------------------
သတၱိသဘြဲ႕၊ သုံးဆယ့္ခုႏွစ္အင္၊ အေရးတင္သား၊ သဘင္စစ္ပြဲ၊ ရန္ခပဲကို၊ လက္စြဲေဆာင္သြား၊ ဓား၏လုပ္ရာ၊ ေရွးနည္းမွာကား၊ တိတ်ာ စႏၵာရ၊ စသည္မပ်က္၊ ခုနစ္ရက္သား၊ စြဲသည့္ဓားကို၊ ဓားသြားရွိေထြ၊ မ်ိဳး၍ေရမွ၊ လယ္ခ်က္မ၍၊ ခ်ိဳးထဓားျပက္၊ မည္မွ်ခ်က္ဟု၊ ခန႔္တြက္ထားေလ၊ ေရာေထြးနံငပင္၊ ျမႇောက္လွ်င္ ငါးခု၊ စားမူ အ႒၊ ႂကြင္းေသသ၌၊ ဧကခ်မ္းသာ၊ ေဒြးမွာ ဒုကၡ၊ သုံးရန္ပ၏၊ ဇယကြၽန္ေျပး၊ ေပၪၥ ျပဳန္းတီး၊ မူႀကီး ဥပါဒ္၊ ေသသ ဆ႒္တည့္၊ သတ္ မယားရ၊ သုည ေက်႐ြာ၊ ျပည့္စုံစြာဟု၊ စံလားထုံးတမ္း၊ လုပ္ရိုးျငမ္းကို၊ ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္၊ လုပ္စီရင္ရာ၊ ျမန္လ်င္ ၿပီးၾကေစ၏ကုန္။ ။
ၫြန႔္ဟံ(ၾကဴေတာ) ေရး" ျမန္မာ့ဇာတိမာန္ အထိမ္းအမွတ္မ်ား " စာအုပ္ထဲက ကူးထားတာပါ။
-------------------------------------------------------
ဓားႏွင့္ႏွီးႏႊယ္ေနေသာ ေနာက္အစီအရင္ တစ္ခုကို ေျပာရလွ်င္ ဓားေသြးပုံ ေသြးနည္းျဖစ္သည္။ သရေဒြးက်မ္း အပါအဝင္ အခ်ိဳ႕က်မ္းမ်ားအလိုအရ ၾကတၱိကာနကၡတ္မြန္းတည့္ခ်ိန္၊ ၾကတၱိကာ နကၡတ္စန္းယွဥ္ခ်ိန္တို႔တြင္ ဓားေသြးရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎ အခ်ိန္မ်ား မရပါက အဂၤါေန႕နံနက္
ေနထြက္ခ်ိန္၊ေနတက္ခ်ိန္ တြင္ ဓားေသြးရမည္ ဟူ၏။
ဓားေသြးနည္း (၄)နည္းရွိသည္ဆို၏။ ၎တို႔မွာ-
(၁) ရက္ကန္းခတ္ေသြးနည္း
(၂) တေယာထိုးေသြးနည္း
(၃) သနပ္ခါးေသြးနည္း
(၄) ဝိုက္ေသြးနည္း
ကိုးကား။ ရွိန္းေအာင္(ဂမၻီရ)၊ ဓား၏ လွ်ို႔ဝွက္ခ်က္မ်ား၊ သူရဇၨမဂၢဇင္း၊ ၂၀၁၃၊ ဇူလိုင္လ၊ အတြဲ(၁၃)၊ အမွတ္(၇)၊ စာမ်က္ႏွာ- ၂၅၀
-------------------------------------------------------------------
က်ေနာ္ ဖတ္ခဲ့ဘူးေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္မွာ ဓားလုပ္နည္းနဲ႕ ပတ္သက္လို႔ ဓားေတြကို အထက္က တင္ျပသလို တြက္ခ်က္ၿပီး မေဟာ္သဓာကိုင္ေဆာင္ေသာဓား၊ သူသတ္ကိုင္ေသာဓား၊ ပုဏၰားကိုင္ေသာဓား... စသည္ျဖင့္ အမည္ေတြေပးထားတဲ့ နည္းပါ။ အေသအခ်ာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ျပန္ရွာေတြ႕ရင္ တင္ျပပါအုံးမယ္။
----------------------------------------------------------------------
(ဒီ ဝင္းမႉးေလးပါးရဲ႕ ဓားေတြရဲ႕ အမွတ္အသားေတြက "ေ႐ႊဘုံနိဒါန္း" စာအုပ္ထဲက ေဖာ္ျပခ်က္ေတြကိုမွ က်ေနာ္စိတ္ကူးၿပီး ျပန္ဆြဲၾကည့္ထား တာေလးေတြပါ။)
Credit Mya Mon
ပုံေရာစာပါ အားလုံးေကာ္ပီပါ
သိမ္းထားခ်င္တဲ့အတြက္ယခုလုိတင္လုိက္ရပါတယ္
မူရင္းပုိင္ရွင္မ်ားကုိ ခရစ္ဒစ္ေပးပါသဗ်ာ
Ko Ngwe Tun

သန္လ်က္အေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ

သန္လ်က္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
(နွစ္ဖက္အသြား ဓါးလွံ)
===•===•===•===•===•===•===•
သန္လ်က္ဆိုသည္မွာ ေရွးအခါက ျမန္မာဘုရင္မ်ား
စစ္သူရဲေကာင္းမ်ားသာ ကိုင္စြဲရေသာ ထက္ရွလြန္းသည့္ စစ္လက္နက္တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။သန္လ်က္ကို ထိုးရာ၌၎၊ ခုတ္ရာ၌၎ အသုံးျပဳနိုင္သည္။
မင္းေျမႇာက္တန္ဆာ ငါးပါးတြင္ သန္လ်က္သည္ မပါမျဖစ္ပါဝင္ရေသာမင္းေျမာက္တန္ဆာတစ္ခု
လည္းျဖစ္သည္။
မင္းခမ္းမင္းနားမ်ားတြင္ သန္လ်က္ကို လကၤ်ာမင္းခမ္းေတာ္အျဖစ္ ေတြ႕ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ `လကၤ်ာေတာ္က၊ ေရႊေလွာ္သိဂၤါ၊ မ်က္စိႁမႊာသား၊ ရတနာသန္လ်က္၊ လၽွံလက္ လၽွပ္လၽွပ္၊ သားၿမီးယပ္ႏွင့္....´ စသည္ျဖင့္ စပ္ဆိုခဲ့ၾကသည္။
ေရွးအခါက ထီးျဖဴေဆာင္းမင္းမ်ားသာ ကိုင္စြဲေလ့ရွိေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္
ဘုရင္၏ ခ်ီးေျမာက္မွဳ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ဘြဲ႕တံဆိပ္ရစစ္သူရဲေကာင္းတို႔ ကိုင္စြဲခြင့္ရျကပုံကို ရာဇဝင္ သမိုင္းမ်ားတြင္ေလ့လာ ေတြ႕ရွိနိုင္သည္။
သန္လ်က္ ျပဳလုပ္ရာတြင္ လုပ္ေသာသံသည္ အလြန္ေကာင္းမြန္ရသည္။ငွက္ခါးေရာင္အဆင္းရွိေသာ သံစိမ္းခဲကိုသာ အသံုးျပဳရသည္ဟု အဆိုရွိသည္။
အဆင့္ဆင့္လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ၾကေသာ ျမန္မာ့အဂၢိရိတ္နည္း၊ျမန္မာ့ ပန္းပဲပညာျဖင့္ သန္လ်က္ေကာင္းတစ္ခုျပဳလုပ္ပံုအဆင့္ဆင့္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။
သန္လ်က္ေကာင္းတစ္ခုလုပ္ေဆာင္ရာတြင္ ေရွးဦးစြာ ေခ်းခၽြတ္ၿပီး သန္႕စင္ေနေသာသံေကာင္းကို ႀကိဳးၾကာငွက္၏ဝမ္းတြင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ထည့္သြင္းၿပီး သံဓာတ္ကိုျမင့္တင္ေပးရသည္။
ထို႕ေနာက္ ေႂကြရည္ျပည့္လုပ္ထားေသာ
မီးျပင္းခံ လံုတြင္ထည့္ကာ
ရွားမီးႏွင့္တိုက္ကာ ႀကိဳရသည္။ ပတၱျမားေသြးေရာင္၊
ပုစြန္ဆီေရာင္စသည္ျဖင့္ တေျဖးေျဖးအေရာင္ေျပာင္းလာၿပီး၊ သိဂႌေရႊေရာင္အဆင္းရလာမွသာ သံပူရည္ကို
ပံုစံခြက္ထဲေလာင္းထည့္ကာပံုေလာင္းရသည္။
ရလာေသာပံုစံၾကမ္းကိုမွ ေပေပၚတင္ကာ မီးျပ၊ေရခ်ၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ တူျဖင့္ထုႏွက္ရသည္။
တေျဖးေျဖးပံုစံက်ကာ မာေက်ာပါးလြာလာေသာ
ဓားသြားကို ေလတြင္ခုတ္ကာ စမ္းရသည္။ ဓားအလြဲ အခုတ္တြင္ ေလတိုးသံမၾကားရေတာ့မွ တူျဖင့္ထုျခင္း၊မီးျပ၊ ေရခ်ျခင္း ၿပီးသည္ဟု အယူရွိသည္။
ရလာေသာဓားသြားကိုဦးစြာ ယင္းတိုက္သားျဖင့္အ႐ိုးတပ္ရသည္။ ထို႕ေနာက္ မုန္႕ညႇင္းဆီျဖင့္ပြတ္ကာ လိပ္သည္းေက်ာက္ေပၚတြင္တင္ကာ အေရာင္ထြက္ေအာင္ ေသြးေပးရသည္။ ေနေရာင္တြင္ေထာင္ကာၾကည့္က မွန္ကဲ့သို႕ ၾကည္လင္ၿပီးအေရာင္ၿငီးၿငီးေတာက္လာ
သည့္အထိေသြးေပးရသည္။ ၿပီးမွသာ လိုခ်င္ေသာဓားသြားပံုစံအတိုင္း ထက္ျမလာေအာင္
သဲေက်ာက္တြင္တင္ကာ အခ်ိန္အေတာ္ယူၿပီးေသြးျခင္းအမွဳ႕ျပဳရသည္။
ၿပီးမွသာ ေနာက္ဆံုးအဆင့္အေနျဖင့္ ဆင္စြယ္႐ိုးတပ္ကာ ခ်ိတ္ရည္ေလာင္း၊ခဲရည္ေလာင္းၿပီး ဓားကိုေနာက္ပိတ္ရသည္။ထို႕ေနာက္ ဓား႐ိုးေပၚတြင္ေရႊပိန္းခ်ျခင္း၊ ေက်ာက္စီျခင္း၊ ဓားသြားေပၚတြင္ ျခဴးႏြယ္မ်ား စာမ်ားေရးထြင္းျခင္း လုပ္ရသည္ဟု သိရသည္။
ထိုနည္းအဆင့္ဆင့္တိုင္းတြင္ ပန္းပဲဆရာသည္ ငါးပါးသီလလံုျခင္း၊ အသားႀကီးငါးႀကီး စားျခင္းကိုေရွာင္က်ဥ္ျခင္း စတာေတြကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မွသာသန္လ်က္ေကာင္း၊ ဓားေကာင္းလုပ္ရာသည္ဟု အဆိုရွိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သန္လ်က္သည္ အထူးျပဳလုပ္ထားေသာ းဓားေကာင္းတစ္ခုျဖစ္ကာ
ထက္ျမက္လြန္း၍ ဆင္ေပါက္ လည္တိုင္ကိုပင္တိကနဲ ျဖတ္နိုင္ေလာက္သည္ဟု အမွတ္သညာ ျပဳခဲ့ၾကေပသည္။
ေထာင္ထားေသာ ဓားသြားေပၚကို ဆံပင္တစ္ေခ်ာင္းရိုက္ခ်ကာ ယင္းဆံပင္တိကနဲျပတ္က်သြားမွသာ ဓားသန္လ်က္ဟု သမုတ္ႏိုင္ေၾကာင္း ရာဇဘိေသကက်မ္း၌ပါရွိသည္။
သန္လ်က္သည္ အသြားႏွစ္ဖက္ရွိေသာ ဓားဟု ဆိုခဲ့ေသာေၾကာင့္ သန္လ်က္ႏွင့္ ဓားကို ေပါင္းစပ္ကာ "သန္လ်က္ဓား"ဟုလည္း သုံးခဲ့ၾကသည္။ အသြားႏွစ္ဖက္ရွိေသာ သန္လ်က္ အစစ္ကိုသာ သန္လ်က္ဓားဟု ေခၚ႐ုံမၽွမက ေနာင္အခါတြင္ အသြားထက္ျမက္သည့္ ဓားကိုပင္ သန္လ်က္ဓားဟုလည္း တင္စားေခၚေဝၚခဲ့ၾကသည္။
သန္လ်က္ ဟူသည္ကား အျခားေသာ သံႏွင့္လုပ္ထားေသာ လက္နက္တိုင္းကို ပိုင္းျဖတ္ႏိုင္ေသာ မာေက်ာလွေသာ လက္နက္အထူး လက္နက္ဘုရင္လည္းျဖစ္သည္။
သန္လ်က္ကို ဘုန္းကံရွိေသာ ေယာက်ၤားျမတ္ေတြသာ ကိုင္စြဲႏိုင္တယ္လို႕ အယူရွိၾကပါတယ္။
ရာဇဝင္က်မ္းအဆိုအရ
သန္လ်က္ ၂ မ်ိဳးရွိသည္။ တစ္ဖက္သာ အသြားရွိေသာ ဧကေတာဓာရ သန္လ်က္ႏွင့္ ႏွစ္ဖက္သြားရွိေသာ ဥဘေတာဓာရ သန္လ်က္ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ဦးဖ်ား စဥ္းငယ္ညြတ္ေသာ ဧသာဂၢသန္လ်က္ႏွင့္ ဦးဖ်ားမညြတ္ဘဲ အစဥ္အတိုင္း ဦးဖ်ား ေသးေသာ ဥဇုဂၢသန္လ်က္ဟူ၍လည္းေကာင္း ႏွစ္မ်ိဳးခြဲၾကသည္။
ျမန္႔မာရာဇဝင္က်မ္းလာ သန္လ်က္ပံုစံမ်ားကေတာ့
ႀကိဂံခြ်န္ကဲ့သို႕ အရင္းျပား၍အဖ်ား ခၽြန္သြားေသာ ပံုစံႏွင့္ အရင္းသြယ္ကာ အဖ်ားႀကီးသြားေသာ ပံုစံဟူ၍ ၂ မ်ိဳးေတြ႕ရသည္။ ပထမပံုစံကို ထီးျဖဴေဆာင္းမင္းမ်ား ကိုင္ေဆာင္ေလ့ရွိၿပီး၊ ဒုတိယပံုစံကိုေတာ့ စစ္သူရဲမ်ား ကိုင္ေလ့ရွိသည္ဟု ေလ့လာေတြ႕ရွိရသည္။
သန္လ်က္၏ အသြား အလ်ားပမာဏသည္ သုံးဆယ့္သုံးသစ္၊( သံုးေပ နီးပါး) အခ်ိန္ပမာဏသည္ သုံးဆယ့္သုံးပိုလ္ဟူ၍ ေသနကဇာတ္၊ ပဥၥာဝုဓဇာတ္တို႔၌ လာသည္။
ရာဇဝင္၌
နားေတာင္းမ်ားမင္း၏ ေယာက္ဖေတာ္ မင္းအနႏၲသူရိယသည္ ဒုတိယ နရပတိစည္သူ လက္ထက္ေတာ္တြင္ သူရဲေကာင္း ရန္မန္ငေထြးအျဖစ္ႏွင့္ ေရဝယ္ဆင္း၍ ငုပ္ၿပီးေသာ္ မင္းႀကီး၏ ေဖာင္ေတာ္ကို ေက်ာကုန္းထက္ရြက္၍ ခ်ဳပ္ကိုင္ေသာ မိေခ်ာင္းအား သန္လ်က္ျဖင့္ ထိုးသတ္ခဲ့ဘူးေပသည္။
ဗုဒၶဝင္၌လည္း ဘုရားေလာင္း သိဒၶတၳမင္းသားသည္
လက္စြဲေတာ္ သန္လ်က္ျဖင့္ ဆံေတာ္ကို ပယ္ျဖတ္ကာ ေကာင္းကင္သို႔ပစ္တင္သည္လို႔ပါရွိပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ သန္လ်က္ဟူေသာ ဓားလက္နက္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀၀-၃၀၀၀ ခန္႔ကတည္းက ရွိခဲ့ေသာ ရတနာလက္နက္ တခုအျဖစ္မွတ္ယူႏိုင္ပါတယ္။
အခုအခါမွာေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အမ်ိဳးသားျပတိုက္တြင္
ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္တည္ မင္းတရားႀကီး အေလာင္းဘုရားဦးေအာင္ေဇယ် ကိုင္ေဆာင္ခဲ့ေသာ
သန္လ်က္ဓါး ကို သမိုင္းစိတ္ဝင္စားသူမ်ားေလ့လာႏိုင္ေအာင္ ျပသထားရွိပါသည္။
ကိုးကား။ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း
ရာဇဘိေသကက်မ္း
မွန္နန္းရာဇဝင္
ဇိနတၱပကာသနီ ဗုဒၶဝင္က်မ္း
ျမန္မာ့ အဂၢိရိတ္က်မ္း
မူလေရးသားသူကို အသိအမွတ္ျပဳပါသည္ ။
ေရွးသမိုင္းစာအုပ္မ်ားကိုအေျခခံထားေသာေႀကာင့္
လက္ေတြ႕နွင့္ေတာ့ အနည္းငယ္ကြာျခားတတ္တယ္
အဘယ္ေႀကာင့္ဆိုေသာ္ သမိုင္းဆရာမ်ားက ပန္းပဲမထုတတ္ျခင္းေႀကာင့္ ပန္းပဲနဲ႕ပါတ္သက္သည္ကို ေရးသားေသာအခါ အပို အလိုမ်ား ျဖစ္သြားတတ္ႀကပါသည္။
ကိုစစ္(ရွမ္းျပည္)