သိဂၤါလသုတ္ျဖစ္ေပၚလာပံု

ဂိဟိ၀ိနယေခၚ လူ႔က်င့္၀တ္မ်ား သိဂၤါလသုတ္ျဖစ္ေပၚလာပံု အခါတစ္ပါး ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူစဥ္ သိဂၤါလသတို႔သားသည္ နံနက္ေစာေစာထၿပီး ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္မွထြက္၍ ၿမိဳ႕ုျပင္သို႔ေရာက္ေသာ အါ လက္အုပ္ခ်ီလ်က္ အရပ္ေျခာက္ပါးတို႔ကို ေန႔စဥ္ရွိခိုး၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္သုိ႔ ဆြမ္းခံ၀င္စဥ္ အရပ္ေျခာက္ မ်က္ႏွာကို လွည့္လည္ရွိခိုးေနသည့္ သိဂၤါလ သတို႔သားကို ျမင္ေတာ္မူေလရာ ဤသို႔ေမး ေတာ္မူ၏။ သူၾကြယ္သား သင္သည္ နံနက္ေစာေစာထၿပီး ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္မွထြက္၍ လက္အုပ္ခ်ီလ်က္ အ ဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ အေရွ႕ ေတာင္ အေနာက္ ေျမာက္ ေအာက္ အထက္ဟူေသာ အရပ္ေျခာက္ ပါးတို႔ကို ရွိခိုးေနသနည္း။ ျမတ္စြာဘုရား အကၽြႏု္ပ္ဖခင္သည္ ေသခါနီးတြင္ ခ်စ္သား အရပ္မ်က္ႏွာ တို႔ကိုရွိခိုးရမည္ဟုမွာခဲ့၍ ဖခင္စကားကို ေလးစားလိုက္နာေသာအားျဖင့္ အရပ္ေျခာက္ပါးတို႔ကို ရွိခိုးေနပါသည္ဟု ေျဖ၏။ သူၾကြယ္သား အရိယာတို႔၏သာသနာေတာ္၌ အရပ္ေျခာက္ပါးတို႔ကို ဤကဲ့သုိ႔ရွိမခိုးရဘူး။ ျမတ္စြာဘုရား သည္လုိရွိမခိုးလွ်င္ အရိယာတို႔၏ သာသနာေတာ္၌ အရပ္ေျခာက္ပါးတို႔ကို အဘယ္ သို႔ရွိခိုးရမည္နည္း။ အကၽြႏု္ပ္ေတာင္းပန္ပါ၏။ အရိယာတို႔၏သာသနာေတာ္၌ ရွိခိုးအပ္ေသာ အရပ္ေျခာက္ပါးတို႔ကို ေဟာေတာ္မူပါ။ သူၾကြယ္သား ယင္းသို႔နာၾကားလိုသည္ျဖစ္ဘိမူ ေကာင္းစြာနာၾကားမွတ္သားေလာ့။ ငါဘုရား ေဟာေတာ္မူအံ့။ ေကာင္းပါၿပီ ျမတ္စြာဘုရား။ ေလးေလးစားစား နာခံမွတ္သားထားပါမည္။ ဤကဲ့သုိ႔ သိဂၤါလသတုိ႔သား ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ ထားေသာေၾကာင့္ သိဂၤါလလုလင္ကိုအေၾကာင္း ျပဳ၍ ဤသိဂၤါလသုတ္ကို အိမ္ယာတည္ေထာင္ လူ႔ေဘာင္ေနသူ လူတို႔၏ ေလာကီအက်ဳိးစီးပြား အလို႔ငွါ ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ သူၾကြယ္သား အရိယာသာ၀ကသည္ ညစ္ညဴး ေသာ ကံေလးပါးတို႔ကို ပယ္အပ္ကုန္၏။ ေလးပါး ေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ မေကာင္းမႈကိုမျပဳ၊ စည္း စိမ္ပ်က္စီးေၾကာင္း ေျခာက္ပါးတို႔ကို မမွီ၀ဲ။ ထို အရိယာသာ၀ကသည္ ဤသုိ႔တစ္ဆယ့္ေလးပါး ေသာ မေကာင္းမႈမွကင္းသည္ျဖစ္၍ အရပ္ေျခာက္ ပါးတို႔ကို လံုၿခံဳေစလ်က္ ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ ႏွစ္တန္ ေသာ ေလာကကုိ ေအာင္ျမင္ႏုိင္ျခင္းငွါက်င့္၏။ ထိုအရိယာသာ၀က၏ ဤပစၥဳပၸန္ေလာကသည္ လည္းေကာင္း တမလြန္ေလာကသည္လည္း ေကာင္း ႏွစ္သက္အပ္၏။ ထိုအရိယာသာ၀ကသည္ ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွေနာက္၌ ေကာင္း ေသာလားရာျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္ေလာကသို႔ေရာက္ ၏။ ညစ္ညဴးေသာ ကံေလးပါး ထိုအရိယာသာ၀ကသည္ အဘယ္ညစ္ညဴးေသာ ကံေလးပါးတုိ႔ကို ပယ္အပ္သနည္းဟူမူကား ၁။ သူ႔အသက္သတ္ျခင္းသည္ ညစ္ညဴးေသာ ကံမည္၏။ ၂။ မေပးသည္ကုိ ခိုးယူျခင္းသည္ ညစ္ညဴး ေသာ ကံမည္၏။ ၃။ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မွားယြင္းစြာက်င့္ျခင္းသည္ ညစ္ညဴးေသာ ကံမည္၏။ ၄။ မဟုတ္မမွန္ေျပာျခင္းသည္ ညစ္ညဴးေသာ ကံမည္၏။ ထိုအရိယာသာ၀ကသည္ ဤညစ္ညဴးေသာကံ ေလးပါးတို႔ကို ပယ္အပ္ကုန္၏။ အေၾကာင္းေလးပါး အဘယ္ေလးပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ မေကာင္း မႈကို မျပဳသနည္းဟူမူကား ၁။ ဆႏၵာဂတိ= ခ်စ္သျဖင့္မလုိက္အပ္သည္သို႔ လုိက္၍ မေကာင္းမႈကိုျပဳ၏။ ၂။ ေဒါသာဂတိ = မုန္းသျဖင့္ မလုိက္အပ္သည္သုိ႔ လုိက္၍ မေကာင္းမႈကိုျပဳ၏။ ၃။ ဘယာဂတိ = ေၾကာက္သျဖင့္ မလိုက္အပ္သည္ သုိ႔လုိက္၍ မေကာင္းမႈကိုျပဳ၏။ ၄။ ေမာဟာဂတိ = မသိသျဖင့္ မလိုက္အပ္သည္ သုိ႔ လုိက္၍ မေကာင္းမႈကိုျပဳ၏။ သူၾကြယ္သား စင္စစ္ေသာ္ကား အရိယာသာ၀က သည္ ဆႏၵာဂတိ၊ ေဒါသာဂတိ၊ ေမာဟာဂတိ၊ ဘယာဂတိသို႔ မလိုက္မွားေသာေၾကာင့္ဤေလးပါး ေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ မေကာင္းမႈကိုမျပဳဟု ငါ ဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏။ သူၾကြယ္သား ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ မုန္း ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေၾကာက္ျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္းမသိျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္းတရား ကိုလြန္က်ဴး၍ က်င့္ေသာသူ၏ အၿခံအရံ အေက်ာ္ အေစာသည္ လဆုတ္ပကၡ လကဲ့သို႔တစ္ေန႔တစ္ျခား ဆုတ္ယုတ္၏။ သူၾကြယ္သား ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း မုန္း ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေၾကာက္ျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း မသိျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း တရားကို လြန္က်ဴး၍ မက်င့္ေသာသူ၏ အၿခံအရံ အေက်ာ္အေစာသည္ လဆန္းပကၡလကဲ့သို႔ တစ္ ေန႔တစ္ျခား ျပည့္စံု၏။ စည္းစိမ္ပ်က္ေၾကာင္း ေျခာက္ပါး အရိယာသာ၀ကသည္ အဘယ္ေျခာက္ပါးေသာ စည္းစိမ္ပ်က္ေၾကာင္းတို႔ကို မမွီ၀ဲသနည္းဟူမူကား ၁။ မူးယစ္ေမ့ေလ်ာ့ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသရည္ ေသရက္ ေသာက္ေလ့ရွိျခင္းသည္ စည္းစိမ္ပ်က္ ေၾကာင္းတည္း။ ၂။ အခ်ိန္အခါမဲ့ ညအခါ၌ ခရီးသြားလာေလ့ရွိျခင္း သည္ စည္းစိမ္ပ်က္ေၾကာင္းတည္း။ ၃။ ပြဲလမ္းသဘင္ ၾကည့္႐ႈ႕ေလ့ရွိျခင္းသည္စည္းစိမ္ ပ်က္ေၾကာင္းတည္း။ ၄။ ေမ့ေလ်ာ့ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေလာင္းကစားေလ့ ရွိျခင္းသည္ စည္းစိမ္ပ်က္ေၾကာင္းတည္း။ ၅။ မေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ႏွင့္ေပါင္းသင္း ေလ့ရွိျခင္းသည္ စည္းစိမ္ပ်က္ေၾကာင္းတည္း။ ၆။ ပ်င္းရိေလ့ရွိျခင္းသည္ စည္းစိမ္ပ်က္ေၾကာင္း တည္း။ အရပ္ေျခာက္ပါး အမိအဘတို႔သည္ အေရွ႕အရပ္မည္ကုန္၏။ ဆရာတို႕သည္ ေတာင္အရပ္မည္ကုန္၏။ သားမယားတို႔သည္ အေနာက္အရပ္မည္ကုန္၏။ အေဆြခင္ပြန္းတို႔သည္ ေျမာက္အရပ္မည္ကုန္၏။ အေစအပါးအလုပ္သမားတို႔သည္ ေအာက္အရပ္ မည္ကုန္၏။ သမဏျဗဟၼဏတုိ႔သည္ အထက္ အရပ္မည္ကုန္၏။ အိမ္ကို အုပ္စုိးေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားသည္ ဤအရပ္ေျခာက္ပါးတို႔ကို ရွိခိုးရာ၏။ ေက်ာ္ေစာသတင္းပ်ံ႕သင္းေၾကာင္းတရား အၾကင္သူသည္ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔ကိုရွိခိုးျခင္း၌ အလိမၼာရွိ၏။ သီလႏွင့္ျပည့္စံု၏။ သိမ္ေမြ႕နက္နဲ ေသာ ဉာဏ္ပညာရွိ၏။ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းရွိ၏။ ခက္ထန္ ျခင္းမရွိ။ ထိုဂုဏ္အဂၤါႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူသည္ အေက်ာ္အေစာကို ရ၏။ အၾကင္သူသည္ ထၾကြလံု႕လရွိ၏။ ပ်င္းရိျခင္းမရွိ။ ေဘးရန္ျဖစ္လွ်င္ မတုန္လႈပ္။ မျပတ္အားထုတ္ အပ္ေသာ အသက္ေမြးမႈရွိ၏။ အရာအားေလ်ာ္စြာ သိတတ္ေသာ ပညာရွိ၏။ ထိုသုိ႔ေသာ သူသည္ အေက်ာ္အေစာကို ရ၏။ အၾကင္သူသည္ ခ်ီးေျမွာက္တတ္၏။ အေဆြခင္ပြန္း ေကာင္းကို ရွာတတ္၏။ ေက်းဇူးတရားကုိ သိတတ္ ၏။ ၀န္တိုမႈမရွိ။ အက်ဳိးေဆာင္တတ္၏။ အေၾကာင္း ျပ၍ ဆံုးမတတ္၏။ ေခါင္းေဆာင္တတ္၏။ ထိုသုိ႔ ေသာ သေဘာရွိသူသည္ အေက်ာ္အေစာကိုရ သည္။ သဂၤဟတရားေလးပါး က်င့္၀တ္တရားတို႔၌ ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲျခင္း၊ ခ်စ္ဖြယ္ ေသာ စကားကုိဆိုျခင္း၊ အက်ဳိးစီးပြားကိုက်င့္ေဆာင္ ျခင္း၊ ကိစၥအားေလ်ာ္စြာ မိမိႏွင့္ ထပ္တူညီမွ်ဆက္ဆံ ျခင္းဟူေသာ က်င့္၀တ္တရားတို႔သည္ ရွိကုန္၏။ ထိုထိုပုဂၢဳိလ္၌ ထိုက္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ထိုသဂၤဟ တို႔သည္ ဤေလာက၌ သြားေနရေသာ ရထား၏ နားေစာင့္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ သဂၤဟတရားမဲ့က အက်ဳိးမရ ေလာက၌ ထိုသဂၤဟတရားတို႔သည္ အကယ္၍မရွိ ကုန္အံ့။ အမိသည္ သားျပဳအပ္ေသာ ျမတ္ႏုိးျခင္း ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ပူေဇာ္ျခင္းကိုေသာ္လည္း ေကာင္း မရရာ။ အဘသည္ သားျပဳအပ္ေသာျမတ္ ႏိုးျခင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပူေဇာ္ျခင္းကိုေသာ္ လည္းေကာင္းမရႏိုင္ရာ။ ထိုသဂၤဟတရားတို႔ကို ျပဳအပ္၏ဟု ပညာရွိတို႔မွတ္ ယူကုန္ေသာေၾကာင့္ ႀကီးျမတ္သည့္အျဖစ္သို႔ေရာက္ ကုန္၏။ ခ်ီးမႊန္းလည္း ခ်ီးမြန္းထိုက္ကုန္၏။ သိဂၤါလလုင္ သရဏဂံုတည္ ဥပါသကာျဖစ္ျခင္း ဤသို႔ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီးေသာအခါ သူၾကြယ္သား သိဂၤါလသည္ ျမတ္စြာဘုရားအားဤ စကားကို ေလွ်ာက္ထား၏။ အရွင္ဘုရား တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏။ အရွင္ဘုရား ဥပမာေသာ္ကား ေမွာက္ထား သည္ကို လွန္ဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ဖံုးလႊမ္း ထားသည္ကို ဖြင့္လွစ္ဘိသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း မ်က္စိအျမင္ရွိေသာ သူတို႔သည္ အဆင္းတို႔ကိုျဖင္ၾက ရလိမ့္မည္ဟု အမုိက္ေမွာင္၌ ဆီမီးတန္ေဆာင္ကို ေဆာင္ျပဘိသကဲ့သုိ႔လည္းေကာင္း ဤအတူသာ လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မ်ားစြာေသာအေၾကာင္း တို႔ျဖင့္ တရားေတာ္ကို ျပေတာ္မူပါေပ၏။ အရွင္ဘုရား အကၽြႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကိုကိုးကြယ္ ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏။ တရားေတာ္ကိုလည္းကိုးကြယ္ ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကၽြႏု္ပ္ ကို ယေန႔မွစ၍ အသက္ထက္ဆံုး ဘုရား တရား သံဃာ ကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္တတ္ေသာ သပါသကာဟုမွတ္ ေတာ္မူပါဟူ၍ ေလွ်ာက္ထားေလသတည္း။ မွတ္ခ်က္ ။ ။ ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္မွ အက်ဥ္းေဖာ္ျပသည္