“(ပညတ္) သမၼဳတိ မပယ္ျခင္း အေၾကာင္း(၈)မ်ိဳး

“(ပညတ္) သမၼဳတိ မပယ္ျခင္း အေၾကာင္း(၈)မ်ိဳး” ၁။ အရွက္အေၾကာက္ျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၂။ ကံသာလွ်င္ ကိုယ္ပိုင္ရွိသည္၏အျဖစ္ကို ျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၃။ သီးျခားအလွဴရွင္ကုိ ျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၄။ အျခားမရွိေသာကံမ်ားကို ျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၅။ ျမတ္ေသာေနျခင္းကို ျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၆။ ေရွး၌ ေနဖူးေသာ ဘ၀ကို ျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၇။ အလွဴ၏ စင္ၾကယ္ျခင္းကိုျပျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ၈။ လူသားတို႔ ေျပာဆိုမႈကို မပယ္ျခင္းအက်ိဳးငွာ၊ ------- သမၼဳတိ(ပညတ္) ကို မပယ္ပါ။ အက်ယ္ ရွင္းလင္းခ်က္ ----------------------------၁။ ခႏၶာေတြက ရွက္တယ္၊ ေၾကာက္တယ္ဟု ေျပာရင္ သူတစ္ပါး နားမလည္ ႏိုင္ပါ။ ေယာက်္ားေတြက ရွက္တယ္၊ မိန္းမေတြက ေၾကာက္တယ္ဟု ေျပာမွ သူတစ္ပါး နားလည္ႏိုင္သည္။ ဒါေၾကာင့္-ေလာကက သမုတ္ေျပာဆိုေနၾက ေသာ ေယာက်္ား၊ မိန္းမဟူေသာ အသုံးႏႈန္း စကားပညတ္ကို ဘုရားရွင္ မ ပယ္ပါ။ ၂။ ခႏၶာေတြက ကုသိုလ္ကံႏွင့္ အကုသိုလ္ကံေတြကို ပိုင္ဆိုင္ၾကတယ္ ျပဳလုပ္ ၾကတယ္ဟု ေျပာဆိုပါက သူတစ္ပါးမသိနားမ လည္ႏုိင္ပါ။ ေယာက်္ား မိန္းမ ေတြက၊ ဦးျဖဴ+ေဒၚမဲတို႔က ကုသိုလ္ကံႏွင့္ အကုသိုလ္ကံေတြကို ျပဳလုပ္ၾက တယ္ဟု ေျပာမွ သူတစ္ပါး သေဘာေပါက္ နားလည္ႏုိင္ပါသည္။ ၃။ ခႏၶာေတြက (သို႕မဟုတ္) ခႏၶာငါးပါးက ေဇတ၀န္ေက်ာင္းကို ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္းတယ္ဟု ေျပာပါက သူတစ္ပါး သေဘာမေပါက္၊ နားမလည္ႏုိင္ပါ။ အ နာထပိဏ္သူေဌးႀကီးက ေဇတ၀န္ေက်ာင္းကိ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းတယ္ဟု ေျပာမွ နားလည္ႏိုင္သည္။ ဒါယကာ/ဒါယိကာမအမ်ားထဲမွ တစ္ဦးတည္း ေက်ာင္းေဆာက္လွဴဒါန္းတဲ့၊ ထူးျခားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို ျပလိုေသာေၾကာင့္ - ဘုရား ရွင္ သမၼဳတိ(ပညတ္)ကိုမပယ္ဘဲ ေဟာၾကား သုံးႏႈန္းေတာ္မူပါသည္။ ၄။ ခႏၶာေတြက အေဖကို သတ္တယ၊္ အေမကို သတ္တယ္၊ ရဟႏၲာကို သတ္ တယ္၊ ဘုရားရွင္ကို ေသြး စိမ္းက်ေအာင္လုပ္တယ္၊ သံဃာသင္းခြဲမႈကို ျပဳလုပ္ တယ္ဟု ေျပာပါက သူတစ္ပါးတို႔ နားမလည္ႏုိ္င္ပါ။ ေမာင္ျဖဴက အေဖကို သတ္ တယ္ဟု ေျပာပါက သူတစ္ပါးတို႔ နားမလည္ႏုိင္ပါ။ ေမာင္ျဖဴက အေဖကို သတ္ တယ္ဟု ေျပာပါမွ သိရွိနားလည္ သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါသည္။ ၅။ ခႏၶာေတြ က်န္းမာၾကပါေစ၊ ခ်မ္းသာၾကပါေစဟု ေမတၱာပို႔လွ်င္ သူတစ္ပါးတို႔ နားမလည္ႏုိင္ပါ။ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ၊ သတၱ၀ါေတြ က်န္းမာၾကပါေစ၊ ခ်မ္းသာၾက ပါေစဟု ေမတၱာပို႕သမွသာ သူတစ္ပါးတုိ႕ သိရွိနားလည္ႏုိင္ပါသည္။ ေမတၱာပုိ႕ သည့္ေနရာ၌ ခႏၶာဟု မဆုိရ၊ သတၱ၀ါ၊ လူ၊ နတ္ စသည္ဆုိႏုိင္ ေျပာႏုိင္ပါသည္။ အသိမွား အျမင္မွား အယူမွား ဒိ႒ိကပ္စရာအေၾကာင္း မရွိပါ။ ေယာက်္ား၊ မိန္း မ၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ ငါ-သူစသည္တုိ႕ကိ ပါးစပ္မွေျပာဆုိႏုိင္ပါသည္။ *အေျပာ ကိစၥမရွိ၊ ဒိ႒ိ မကပ္။ တကယ္ထင္ တကယ္စြဲရင္ ဒိ႒ိ ကပ္တတ္ပါ သည္။ ၆။ ခႏၶာေတြက ေရွးဘ၀ကို ေအာက္ေမ့ႏုိင္တယ ္ဟု ေျပာလွ်င္ သူတစ္ပါး နားမ လည္ႏုိင္ပါ။ ရဟန္းေယာက်္ားေတြက ရဟန္းမိန္းမေတြက ေရွးဘ၀ကိုေအာက္ ေမ့ႏုိင္တယ္ဟု ေျပာဆိုပါက သူတစ္ပါး သေဘာေပါက္ နားလည္ႏုိင္ပါသည္။ ၇။ ခႏၶာေတြက လွဴတယ္၊ ဒါနျပဳတယ္၊ သီလေဆာက္တည္တယ္၊ခႏၶာေတြက အလွဴခံတယ္၊ ခႏၶာေတြကသီလေပးတယ္၊ ခႏၶာေတြက တရားေဟာတယ္၊ တ ရားျပတယ္ဟု ေျပာလွ်င္ သူတစ္ပါး နားမလည္ႏုိင္ပါ။ ေယာက်္ားဒါယကာေတြ က လွဴတယ္၊ ရဟန္းေတြက အလွဴခံတယ္၊ ဦးျဖဴက လွဴတယ္၊ ဦးတိႆက အ လွဴခံတယ္ဟု ေျပာဆိုပါမွ သူတစ္ပါး နားလည္ သေဘာေပါက္ႏုိင္ပါသည္။ ၈။ ေလာကလူသားတို႔ သမုတ္ေျပာဆို သုံးစြဲေနေသာ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ၊ ငါ၊ သူ၊ ပုဂၢိဳလ္ အသုံးႏႈန္း ေ၀ါဟာရ စကားလုံးတို႔ကို ဘုရား ရွင္ ပယ္ေတာ္မမူပါ။ ဒါေတြကိုပယ္လိုက္ရင္ ေလာက၊ ဓမၼႏွစ္မ်ိဳးလုံးမွာ ေရာ ေထြးေနေသာေၾကာင့္ - ၁။ လူအမ်ား နားမလည္၊ မသိႏိုင္ပါ။ ၂။ ေတြေ၀ျခင္းသို႔ ေရာက္ႏုိင္တယ္။ ၃။ ရန္သူသဖြယ္လည္း ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ *သမၼဳတိကြ်ံရင္ ပရမတ္ျဖင့္ႏုတ္၊ ပရမတ္ကြ်ံရင္ သမၼဳတိျဖင့္ထိ္န္း။ သေကၤတ၀စနံ သစၥံ၊ ေလာကသမၼဳတိကာရဏာ။ ပရမတၳ၀စနံ သစၥံ၊ ဓမၼာနံ ဘူတကာရဏာ။ *သမုတ္အမွန္, အဟုတ္မွန္၊ အေျပာအမွန္, အရွိအမွန္၊ ႏွစ္တန္ကြဲမွ လမ္းမ ေခ်ာ္ပါ။ ေဆာင္ပုဒ္။ ။ ဟိရိ- ကမၼ- ပုရိသ-အာ၊ျဗဟၼာ-ပုေဗၺ၊ ဒကိၡေဏႏွင့္၊ ေလာက သမၼဳတိ၊ ရွစ္ပါးရွိ မွတ္ဘိမပယ္ရာ။ ဘုရားရွင္သည္ ပညတ္ကို အခါခပ္သိမ္း မပယ္ပါ၊ ၀ိပႆနာအရာမွာသာ ပယ္ ေတာ္မူပါသည္။ ေလာကႀကီးႏွင့္ ဘယ္ေသာအခါမွ ဘုရားရွင္ ျငင္းခုံ ဆန္႔က်င္ ဘက္ ျပဳေတာ္မမူပါ။ ေလာကႀကီးထဲမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့အတိုင္း သဘာ၀အမွန္ ေတြကို အမွန္တကယ္ သိေအာင္ ေဖာ္ထုတ္ ရွင္းျပျခင္းသာ ျပဳေတာ္မူပါတယ္။ အကာေပၚ၊ အေခၚအေ၀ၚေပၚမွာ ေသာင္မတင္ဘဲ အႏွစ္သာရ သဘာ၀အမွန္ ေပၚ ဉာဏ္ေရာက္ေအာင္ တင္ေပးျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ မုံရြာအရွင္ပ႑ိတ (ဒြိပိဋကဓရ) (ရန္ကုန္ျမိဳ႕ မိုးကုတ္ဝိပႆနာအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ၾကီး၏ မဟာနာယက) credit to> Buddhavasa Tiloka